|
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
زندگی پر از دروغ عاشق شدم عاشق ادمای غمگین ادمایی که دیگه سخت خنده به لباشون میاد ادمایی که من باهاشون بزرگ شدم همه از کودکی بچه های کار بودن.. چقدر قشنگ لبخنداشون که پر بغض اما مردونگیشون وایساد جلو اشکاشون... چقدر دلم خدا یه شیکم پر گریه می خواد اما دیگه نفرین شدم اشکم نمی باره دیگه... این کونی مونیای بچه مایرو میبینی که از پول حروم بابا جاکششون بالا رفتن... اما ما چی جم میشیم با یه فلافل پر از خنده های تلخ میشیم.. به اون عزیزم قسم که مثل گل پر پر شده رو دستامون مونده خدا من دنیاتو نمی خوام فقط یه خواهش دارم مرگم اروم بدون ترس باشه... نظرات شما عزیزان: چهار شنبه 16 اسفند 1391برچسب:, :: 22:39 :: نويسنده : حسین
  |
تبادل
لینک هوشمند
